Časopis Prosvjeta

Najznačajnije priznanje Internacionalnog teatarskog festivala MESS, Zlatni lovorov vijenac za doprinos umjetnosti teatra, dodijeljeno je Radi Šerbedžiji. Tom prilikom poznati glumac je rekao da je najveći vrhunac um-jetnosti koji je doživio tokom karijere bio “sarajevski teatar za vrijeme rata, njegovi umjetnici, glumci i svi ostali”. “To je vrhunac što jedan umjetnik može učiniti, jedna hrabrost […]

Najznačajnije priznanje Internacionalnog teatarskog festivala MESS, Zlatni lovorov vijenac za doprinos umjetnosti teatra, dodijeljeno je Radi Šerbedžiji. Tom prilikom poznati glumac je rekao da je najveći vrhunac um-jetnosti koji je doživio tokom karijere bio “sarajevski teatar za vrijeme rata, njegovi umjetnici, glumci i svi ostali”.
“To je vrhunac što jedan umjetnik može učiniti, jedna hrabrost koja se

živi, hrabrost koja se ne glumi, jedna pamet, jedan bunt, otpor. To je znak

što čovjek u umjetnosti mora učiniti. Vrhunac je dati cijelog sebe, svoju ličnost, hrabrost, pa ako treba i život, za umjetnost i za istinu”, rekao je Šerbedžija primajući 10. oktobra u Narodnom pozorištu nagradu Direkcije MESS-a.
Direktor MESS-a Dino Mustafić rekao je, uručujući Šerbedžiji nagradu, da ga je prvi put gledao kao srednjoškolac i da se sjeća da se “smrznuo, što od njegove glume, što od zime koja je tada bila”. “Rade je oduvijek bio pozorišna senzacija u koju ste gledali čak i kad drugi glumac na sceni ima repliku”, rekao je Mustafić i izrazio nadu da sarajevska publika neće ponovo čekati Šerbedžiju 25 godina. Komplimente Šerbedžiji uputio je i njegov ko-lega Josip Pejaković, ističući da je “Rade najbolja verzija srpsko-hrvatskog glumca”. “U životu nisam sreo čovjeka koji troši više energije na prijatelje. Ako bi se nekada nekome u teatru zahvalio to bi bio Rade, jer me je upravo on izvukao iz ovog teatarskog sivila”, rekao je Pejaković.