U ovom odnosu Dositej je imao ulogu učitelja u biblijskom smislu riječi, jer je u Solarićevoj velikoj učenosti i spremnosti da se stavi u službu narodnom prosvjećivanju prepoznao svog istinskog nastavljača i sljedbenika, uzvikujući u jednom od prvih sačuvanih pisama Solariću: „Ima Serbija Solarića“
Rijetko jedan, osamljeni arhivski dokument, govori tako mnogo o vremenu svog nastanka, o kulturi, korespondentima, njihovim dilemama, kao što je slučaj sa ovim prividno bezazlenim pismom, što ga je svom plaščanskom Episkopu, Mihajlu Grujiću, uputio riječki paroh Sava Kosanović, maja 1911. Godine
Prazninu oko života Čede Rajačića popunjavaju novi dokumenti iz Istorijskog arhiva Beograda, koji nam otkrivaju mnoge dosad nepoznate činjenice kako o političkim prilikama u predratnoj Glini, tako i o Rajačićevom bjekstvu u okupiranu Srbiju početkom srpnja 1941. U tom smislu, on je odličan primjer predstavnika srpskog intelektualnog i građanskog sloja koji je prvi bio na udaru procesa uništenja Srba u zločinačkoj ustaškoj NDH
Iako ključ, u obliku u kome je vekovima bio korišćen, nestaje iz upotrebe, a sve više ga zamenjuje magnetna kartica i šifrovani uređaji, on kao da postaje sve popularniji u mnogim sferama ljudske delatnosti
Lično povezan s krugom mladih intelektualaca u Budimu (Mrkalj, Došenović, potom Vuk, Davidović i dr.), Solarić je u velikoj mjeri njihov duhovni učitelj, utemeljitelj srpskog filološkog programa, koji će voditi ka rješenju sporova oko pisma, gramatike i jezičke norme. U tom smislu bi se moglo reći da je on zapravo most od Dositejevog opšteevropskog prosvjetitetljstva ka srpskom, nacionalnom prosvjetitetljstvu
